Door: Hugo Drolsbach
We zijn een bizarre maand verder sinds het kabinet op 15 maart de crisis maatregelen voor beheersing van het corona virus over Nederland uitrolde. Als oprichter/directeur van een jonge groeiende organisatie vragen mensen mij met regelmaat, hoe is deze crisis voor jullie, hoe gaan jullie ermee om, hoe kijk je naar de (nabije) toekomst? In een sfeervolle interne MS Teams vergadering, opperde mijn collega’s vervolgens: Huug, schrijf er een blog over! Een prima idee dacht ik, een manier om te reflecteren op de afgelopen periode en de uitdagingen die nog voor ons liggen. Dat doe ik aan de hand van de drie vragen die ik het meest gekregen heb: (1) hoe is deze crisis voor ons? (2) Waar gingen je eerste gedachten naar uit? en (3) hoe kijk je naar de nabije toekomst? Mocht je dit lezen en andere vragen hebben voel je vrij deze te stellen, ik leer er zelf ook van.
Hoe is deze crisis voor ons?
In die eerste week na 15 maart dacht ik, net als volgens mij alle Nederlanders, OMG wat gebeurt er nu. Van China kwam het toch naar Nederland en voor ik het wist deed ik de deur van ons kantoor dicht. Een aantal collega’s had last van gezondheidsklachten, waarvan er één het echt zwaar had. De zorgplicht als werkgever, maar vooral gewoon als mens, voelde ik misschien wel zwaarder dan ooit. Helemaal omdat wij als collega’s zeer verbonden zijn met elkaar. Pittig, maar paniekerig worden heeft natuurlijk geen nut en zonder nadenken in de actiestand schieten ook niet.
Allereerst is deze coronacrisis een gezondheidscrisis. De gezondheid van onze mensen staat op één. Daarnaast heeft het een forse financiële impact. Voor jonge ondernemingen zoals D&D een spannende tijd. De mogelijkheid van financiële tegenslag is er altijd. Bij de start van D&D voorspelde we een crisis in 2021, die kwam dus wat eerder. Door ons vanaf de start van D&D in 2016 wendbaar in te richten via de D&D-werkwijze en met ons credo dat er nooit meer uit kan gaan dan er in komt is onze huidige uitgangspositie zeer goed te noemen. Onze kernovertuiging is dat in een periode met minder vraag kwaliteit vanzelf bovendrijft. Hier zijn we vanaf het begin scherp op geweest. Dus niet de wet van aantallen en omzetmaximalisatie maar voor kwaliteit, het neusje van de zalm. Ik ben blij dat we het in de afgelopen jaren voor elkaar hebben gekregen om in goede conditie aan deze crisis te beginnen.
Waar gingen je eerste gedachte naar uit?
Een belangrijke les die ik hierin heb geleerd is jezelf regelmatig de vraag te stellen, wat is (echt) belangrijk? Mijn perceptie is dat mensen deze vraag onvoldoende regelmatig stellen, ook vóór deze crisis, ook tijdens organisatieveranderingen. Ik begin met de vraag wat vind ik (echt) belangrijk? Daarnaast focus ik in een crisissituatie op de vraag wat is NU (even echt) belangrijk? Deze vragen zijn niet altijd even makkelijk te beantwoorden.
Omgaan met deze crisis is bedrijfsmatig niet zo ingewikkeld. We zijn immers een consultancybureau met verander-, transitie- en crisismanagers in huis. In de eerste week hebben we ervoor gezorgd dat alle medewerkers thuis kunnen werken, bedrijfsmatige scenario’s ontwikkeld, de maatregelen geïnventariseerd die per scenario genomen kunnen worden en dit gepresenteerd aan de collega’s. Hiermee bied je toch houvast in een onzekere tijd maar dit is wel secundair aan wat écht belangrijk is. Namelijk met stip op één de gezondheid van alle medewerkers en hun gezin. En op nummer twee communiceren en er gewoonweg zijn voor je omgeving. Gewoon even vragen hoe het gaat, ruimte geven als blijkt dat uren niet gemaakt kunnen worden en maximaal faciliteren zoals in het thuiswerken.
Na een paar spannende weken kunnen we ons -vooralsnog- gelukkig prijzen voor wat betreft de gezondheid van de D&D organisatie. Het belangrijkste, ons team van bijna dertig mensen is gezond en het ziektepercentage is weer ouderwets 0,0 procent. Wat me in die beginfase van crisis echt opviel en zelfs voldoening gaf is de manier hoe we naar elkaar omkijken, ondanks dat dit veel telefonisch en digitaal gebeurt. Niet alleen binnen D&D maar ook in de interacties die we hebben met onze klanten, partner bureaus, zelfstandigen en verschillende maatschappelijke organisaties. Het is hoopvol om te zien hoe we er echt met z’n allen onze schouders onder zetten.
Hoe kijk je naar de nabije toekomst?
Dan kom je terug bij de punten over voorbereiding en de vraag wat echt belangrijk is. Uitgangspunt van mij voor het omgaan met deze crisis is trouw te blijven aan mezelf en de ‘purpose’ en kernwaarden van D&D. Op deze manier hebben we ook de crisismaatregelen van onze scenario’s bezien, blijven redenerend vanuit onze kracht. Wij gaan de (nabije) toekomst in vanuit de blijvende ‘purpose’ om maatschappelijke impact te maken. Dat doen we met onze dienstverlening gericht op de publieke sector, maar ook middels onze maatschappelijke projecten. Zo hebben we contact opgenomen met mensen die we in het verleden hebben geholpen via onze sociale projecten om te zien of zij opnieuw onze hulp nodig hebben, nog steeds om-niet natuurlijk. En ontwikkelen we nieuwe projecten om het maatschappelijk verschil te kunnen blijven maken.
Trouw blijven aan jezelf is iets anders dan op dezelfde voet verder gaan. Je moet altijd met de tijd mee ontwikkelen. Zo leggen we meer focus op ’digitale transformatie’ en ’learning & development’ initiatieven. In onze D&D werkwijze, gebaseerd op het agile gedachtegoed, concentreren we ons op de kansen en ontwikkelmogelijkheden die de anderhalve meter economie met zich mee brengen, maar kijken we ook verder vooruit. Ook in crisisperiode zijn er overigens fases te onderscheiden en één van onze collega’s is die nu aan het uitwerken in een digitale plaat.
Ik merk dat in tijden van crisis organisaties zich vooral focussen op de bedrijfsmatige en financiële uitdagingen. Logisch en niet geheel verwonderlijk misschien als je bestaansrecht in het geding is. Maar juist als je bestaansrecht er vanaf hangt is jezelf afvragen wat echt belangrijk is essentieel: wees hierbij trouw aan jezelf, je purpose en je kernwaarden.
Als D&D blijven we vasthouden aan ons credo ‘Wees je maximale zelf’. Dat is vanaf de start, tot op de dag van vandaag leidend in alles wat we doen.
Zo blijven we trouw aan onszelf.
